آخرت و عذاب

 آخرت و عذاب های هولناکش

بقیه در ادامه مطلب

نظر فراموش نشه

قيامت و عذاب هاي دوزخيان:

بسمه تعالي
منقول است ازخاتم انبياء محمد (صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم) كه فرمود قيامت كه برپا ميشود، جهنّم رابه صحراي محشر ميكشانند. هزارمهاردارد و هر مهاري به دست يكصد هزارملائكه غلاظ و شداداست. هنگاميكه آنهاكمي مهارهارا مي كشند، نعره اي از جهنّم بلند مي شودواطراف خلائق رامي گيرد. مردم همه « وانفسا » و « ربّ نفسي » مي گويند، يعني خدايا به فريادم برس. جزخاتم پيامبران كه مي گويد: « ربّ امّتي » يعني خدايا به فرياد امّتم برس. آري پيغمبر،پدري مهربان كه خودش پاك شده ي خدا است و به فكرخلاصي از آتش نميباشد.
جهنّم را كه آوردند، پلي روي آن مي گذارندكه خلق بايداز آن رد شود و به بهشت برسد. سه هزارسال برروي صراط! آري. راه بهشت صراط است،امّا راه عجيب و غريبي است. از رسول خدا (صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم) روايت شده: صراط سه هزارسال راه است: هزارسال صعود (سربالايي)، هزارسال هبوط (سراشيبي) وهزارسال سنگلاخ و عقرب ها و جانوران درراهند.
صراط هم شعوردارد و ميفهمد. اگر مؤمني از روي آن رد شود، راه را برايش هموارميكند و زير پايش را خنك و پهن ميكند. امّا اگرگناهكاري پا روي آن بگذارد، زير پايش را ميلرزاند و به حدي ميرسد كه از مو باريكتر و از شمشير برنده تر ميشود. گذشتن خلايق ازصراط يكسان نيست. هركس به ميزان نورعقائد و اعمال صالحه اش از روي آن مي گذرد. درصراط نورخاصي نيست بلكه تاريك است. آفتاب و مهتابي دركارنيست. درروزقيامت نورمحمّد و آل او يعني نورولايت بدرد مي خورد. هركس نورولايتش باخود اوست، نوراعمال صالح چون نماز و روزه، نورتلاوت قرآن و ذكرخدا ونوراخلاص ازهرطرف نورافشاني ميكنند. امّا اندازه ي نورها براي هرفردمتفاوت است: يك نفرنورش به اندازه ي چشم كاركردن است و ديگري يك فرسخ و سوّمي به اندازه ي اينكه جلوي پايش راببيند ويكي هم به اندازه اي نورش كم است كه تنها انگشت ابهامش نو رمي دهدو افتان و خيزان است. هنگام عبورازصراط آتشي ازدوزخ برمي خيزد وهمه را احاطه مي كند، كه حتّي پيغمبران را هم مي لرزاند. چه برسرمامي آيد،معلوم نيست. همه به زانو درمي آيند. كمترين افراد جهنّمي ازحيث عذاب كساني هستندكه يك جفت كفش ازآتش به پايش مي كنند، جوري كه مغزش به جوش مي آيد. در جهنّم زنجير هاييست كه طول آن هفتاد ذرع است. آنها را به گردن دوزخيان مي اندازند و آنان را روانه آتش ميكنند. هيزم آتش جهنم، انسان هاي گناهکار و سنگ است. ازديگر عذاب هاي دوزخ و دوزخيان بادهاي دوزخ است كه بسيار سمي و سوزان است كه به آن «سموم» ميگويند. سموم باد بسيار سوزان و پر حرارت است و سايه هاي آن، ابرهايي از آتش و دوده است که همانند باران بر سر جهنميان مي بارد . در جهنم آسيابي است که بعضي از اهل جهنم را به داخل آن مي اندازند، مثل آرد، خرد مي کند و بيرون ميريزد و دوباره به حالت اوّل بر ميگردند. باز ملائکه آنان را به داخل آسياب ميريزند و اين حالت همچنان ادامه دارد. هفتاد هزار ملائکه از جاي خود حرکت مينمايند و استخوان هاي اهل آتش را خرد و گوشت هايشان را متلاشي مي کنند . اهل آتش مي گويند: آيا بر ما رحم نمي کنيد ؟ آنان مي گويند: اي نادانان ! چگونه ما بر شما رحم کنيم درحاليکه خداوند أرحم الراحمين بر شما رحم نکرده؟ آنگاه آنان را به طرف جهنم پرتاب مي کنند که هفتاد سال به طرف ته جهنم فرو مي روند و در حال سقوط ، سنگ هاي آتش زا به پهلوهاي راستشان مي بندند و از طرف چپشان هم شيطاني با ايشان قرين مي شود . هفتاد پوست در بدنشان قرار ميدهند که کلفتي هر پوستي بيش از اندازه است اما تا به ته جهنم برسند همه آن ها خواهند سوخت ، و در بين راه و سقوط به جهنم، مارها و عقرب هاي آتشين، آنان را خواهند گزيد تا جايي که سرشان از هيبت نيش آن ها به اندازه کوه و لبهايشان به اندازه خرطوم فيل مي شود و از سر و دماغشان چرک و خون جاري مي شود و وقتي به ته جهنم برسند هفتاد جامه از آتش بر بدنشان بپوشانند و کلاهي آتشين بر سرشان بگذارند و چنان جهنّم برايشان تنگ شود که گويا ميخي را به زور چکش به ديوار فرو کرده اند و از هيبت و شدّت عذاب جهنّم روحشان سياه گردد و بدنشان بد منظرو بدهيکل گردد و ناخن هايشان مثل ناخن حيوانات دراز شود. اينجاست که ملائکه با گرزهايي آهنين و آتشين برسرشان بکوبند که بارديگر به دره هاي عميق جهنم فرو روند واين حالت همچنان ادامه دارد. درشب معراج صداي عظيمي به گوش پيامبر رسيد. از جبرئيل پرسيد: اين صدا چيست؟ عرض كرد: سنگي از لب چاهي درجهنّم افتاد. هفتاد سال درراه بود و اينك به قعر دوزخ رسيد.
در قرآن چنين آمده: درآن هنگام كه آسمان شكافته ميشود، همچون روغن مذاب، گلگون گردد و حوادث هولناكي رخ ميدهد كه تاب تحمّل آن را نخواهيد داشت. روزي جبرئيل بر پيامبر نازل شد. هميشه بشّاش و متبسّم بود. امّا آنروز عبوس، محزون و گرفته بود. پيامبر به او فرمود: اين چه حزنيست كه امروز داري؟ جبرئيل پاسخ داد:يا رسول الله، منافخ جهنّم امروز تمام شد. فرمود منافخ چيست؟ عرض كرد: به امر پروردگار جهنّم را هزار سال دميدند تا سفيد شد و هزار سال دميدند تا سرخ شد و هزار سال ديگر دميدند تا سياه شد. و حالا فارغ شدند.
يكي ازخوراك هاي گنهكاران دردوزخ « درخت زقّوم » است. درختي با ميوه اي تلختر از حنظل، وذرّه اي ازآن گنديده ترازمردار. شكل خارجيش نيز بسيار وحشتناك و مهيب است. وقتي ازگلو پايين مي رود، به جوش مي آيد. امّا بقدري گرسنگي فشارمي آورد كه جهنّميان ازآن مي خورند. از ديگر غذاهاي دوزخ « ضريع » است كه علفي بد طعم و بدبو است. بد ترين نوع علف است كه هيچ حيواني ازآن نميخورد.واين خوراك دائمي آنهاست. وهر چه ازآن بخورند، هرگزآنها را سيرنخواهد كرد. ازآشاميدنيهاي دوزخ « صديد » است، كه چرك عورت زناكاران است. ازآشاميدنيهاي ديگر« صميم » است. به قدري گرم است كه هنوزداخل دهان نشده، ازشدّت گرما تمام گوشت صورت مي ريزد. از آشاميدني هاي ديگر جهنّم« غسلين» است كه آب چركين و جراحت است. اين آب مايع چركيني است كه يا از پوست هاي دوزخيان جاري ميشود و يا ازچرك و خون جاري شده از زنان زناكارميباشد. اين نوشيدني، گنداب بسيار سردي است. خداونددرچند جاي قرآن خبرداده است كه دوزخيان پيراهني ازآتش برتن دارند و چهره هايشان را آتش پنهان ميكند. ازشعبه هاي عذاب خزنه ي جهنّم است. مأيوس، تندخو وبداخلاق، مهيب و وحشتناك. روايت شده كه دوزخيان هفتاد سال پايين مي روند و بعد دست وپا مي زنند كه بالا بيايند. نزديكي هاي بالا كه رسيدند، مأمورين دوزخ با گرزهايي كه به آن« مقمعه » مي گويند، برسرشان مي كوبند و برگردانده ميشوند. جبرئيل به پيغمبر خبرداد كه اگر يكي ازاين گرزها را بركوه هاي اين عالم بزنند، تا هفت طبقه ي زمين را متلاشي ميكند.
امّا « غسّاق » كه يكي ازعذاب هاي جهنّم است ودرقرآن هم آمده چيست؟ جايي درجهنّم است كه 360 شعبه دارد و هرشعبه اي 360 حجره دارد و درهرحجره اي 360 عقرب وجود دارد كه اگركسي را بگزند، سوزش آتش جهنّم را فراموش مي كند. نيش هاي مارهاي جهنّم به اندازه ي درخت نخل است و برخي 70000 كيسه زهردارند. واز دُم تا سرآنها سه روزفاصله است. هنگاميكه اين مارها به اهل عذاب حمله كنند، گناهكاران ازترس فرارمي كنند و به رودخانه اي كه مس گداخته شده درآن جاريست، خود را مي افكنند. اينها چه مارهايي هستند كه انسانها ازترس آنها حاضرند خود را درمس گداخته شده بيفكنند.

عذاب هاي افراد مختلف دردوزخ:

شكم پرستان و تن پروران كه مال خود را از راه حلال بدست مي آورند، به شكل گاو و خردرمي آيند.شكم پرستان و تن پروران كه مال خود را از راه حرام بدست مي آورند، به شكل خوك و خرس درمي آيند.سخن چينان و دروغگويان سرخوک و بدن الاغ دارند و هزاران عذاب برآن ها نازل ميشود .
ربا خواران با شکم هايي بزرگ که از بزرگي شکم قادر به حرکت نيستند و ميخ کوب در زمين هستند و صبح و شب بر اين ها آتش مي بارد ولي اينان قادربه تکان خوردن نيستند .
شراب خواران ليواني بدست ميگيرند و تا ميخواهند محتواي آن را بنوشند گوشت صورتشان درليوان ميريزد و آن را ميخورند و بعد از خوردن آن ليوان گوشت بدنشان پاره پاره ميشود و پوست بدنشان تبديل به لاشه گنديده ميشود و ازتعفّن آن همه زجرميبينند .
عيب جويان و هرزه زبانان دهاني مثل شتردارند واز گوشت بدن خود قيچي ميکنند و در دهانشان ميگذارند و به چاه عميقي از آتش مي افتند.
رشوه خواران ورشوه دهندگان، آتش ميخورند و ازدهان تا نشيمن گاهشان ميسوزد واز شدّت سوزش آن فرياد ميزنند و اين خوردن هربارتکرارميشود .
کفّار و منافقان درتابوتهاي آهني که در وسط جهنّم آويزان است قرار ميگيرند و ملائکه با شلّاقهاي آتشين در بالاي سرآن ها حضوردارند و هر لحظه برسرواندام آنها ميزدند که اگر يک ضربه از آن شلّاقها به آبهاي دريا دردنيا زده شود، از شدّت حرارت آن، همه دريا ميجوشد .
کساني که نمازعشاء را ترک کرده اند، صورت ها و سرهاي آنان با سنگ کوبيده ميشود.
کساني که مال يتيمي را ميخورند، آتش از دهانشان وارد و از پشتشان خارج ميشود .
کساني که از روي ريا به مساجد مي روند و در آنجا غيبت ميکنند، سنگهاي آتشين در دهان دارند و فرو ميبرند و از راه ديگر بيرون مي آيد. هرباري که آن سنگهارا فرو ميبرند، چنان فريادي ميزنند که اگر اهل دنيا بشنوند هر آن هلاک ميشوند. زبان هاي آنان از کام گسسته مي شود و در هر ساعت يکبار ملائکه هاي عذاب عمودهايي آتشين بر سر آنان ميزنند .

طبقات ودرهاي جهنّم:

روزي جبرئيل بر پيامبر نازل شد. پيامبر از جبرئيل پرسيد: آيادرهاي جهنّم ماننددرهاي خانه هاي ماست؟ جبرئيل گفت: نه. درهاي جهنّم همگي بازاست و برخي پايين تراز برخي ديگراست و ازهردري تادرديگرهفتاد سال فاصله است كه اگركسي بخواهد فاصله ي بين اين درهارا بپيمايد، بايد به مدّت هفتاد سال ازسالهاي روزقيامت راه برود. نکته دیگراینکه: يك روزقيامت معادل50000 سال است و درقرآن خَمْسينَ ألْفَ سَنَةْ به معناي50000 سال آمده است. هريك ازاين درها ازنظر وسعت هفتاد برابردرقبلي ميباشد. دوزخيان به طرف اين دربهارانده ميشوند. وقتي كه دربهابه پايان مي رسد، شعله هاي آتش باغل و زنجيربه سراغ دوزخيان مي آيد. يكي رامي بينيم كه زنجيرازدهانش واردشده و ازشكمش بيرون آمده است. دست چپ جهنّميان را به گردنهايشان مي بندند و دست راست آنان را داخل قلبشان مي كنند و ازپشت سر بيرون مي آورند و با زنجير مي بندند. هركسي را باشيطاني دريك زنجيربسته و او رابه دوش ميكشند و ملائكه باپتكهايي ازآهن برسراو مي كوبند.

رسول خداپرسيد: اين درها مخصوص چه كساني است؟ جبرئيل گفت:
دراوّل جايگاه منافقين و خاندان فرعون و مسيحياني كه كافرشده اند و عيسي را فرزند خدا دانستند. نام اين دررا« هاويه »ميگويند.
دردوّم جايگاه مشركان است و نام آن دررا«جحيم» مي نامند.
درسوّم جايگاه ستاره پرستان است و نام آن را« سقر» مي نامند.
درچهارم جايگاه ابليس و پيروان او مجوسيان است و نام آن را «لظي» مي نامند.
درپنجم جايگاه يهوديان است و آن را« حُطمه » مي نامند.
درششم جايگاه نصراني هاست و نام آن را« سعير» مي نامند.
امّا درهفتم: درهفتم جايگاه آن دسته ازامّت توست كه مرتكب گناهان كبيره شده و بدون توبه ازدنيارفته اند. ملائكه آنهارا به سوي آتش مي كشانند، درحالي كه چهره هاي آنان سياه نيست وچشمانشان كبودنيست و بردهانهايشان مُهرنخورده و باشيطاني محشورنشده اند و غل و زنجيري برآنها آويخته نشده است. مردان را باريشهايشان و زنان را با گيسوان و موهاي جلوي سرشان را گرفته و به سوي آتش ميبرند. بسياري ازسالخوردگان ما موهاي سفيدشان را گرفته و موي صورت جوانان را گرفته و موي فرق سرزنان راگرفته و به سوي آتش كشانده مي شوند. وقتي فرشتگان آنهارا با اين كيفيت به طرف جهنّم ميكشانند، فريادمي زنند:« وا محمّدا ». امّا وقتي مالك وفرشته ي جهنّم رامي بينند، ازهيبت اونام پيغمبررا فراموش مي كنند. وقتي چشم خازن جهنّم به آنها مي افتد، به فرشتگان مي گويد: اينان چه كساني هستندكه تابحال درميان انسانها عجيب تراز اينها نديده بودم؟ چون اينها نه چهرهاشان سياه گشته ونه غل و زنجيربرگردنشان افكنده شد. فرشتگان مي گويند: به ما چنين دستورداده شد. وما چنين عمل كرديم. مالك جهنّم به آتش مي گويد: آنهارا فرا گير. آنگاه آتش همه ي آنها را فرا مي گيرد.بعضي را ازكف پا تامچ، برخي ديگررا تازانو، عده اي را تاسينه وگروه ديگررا تاحلق.آتش صورت هاي آنها رابه خاطرسجده ودلهايشان رابه خاطرچشيدن تشنگي زياددرماه رمضان نمي سوزاند.وقتي اين اخباربه گوش پيامبرمي رسد، پيامبر سر به سجده ميگذارد و عرض ميكند: پردگارا. سر بر نميدارم مگر به من اجازه ي شفاعت بدهي براي كساني كه از امّت من درجهنّم اند. ندا ميرسد: اي محمّد شفاعت كن. رسول خدا سر بلند ميكند و شفات امّتش را ميكند. و آنگاه همه به بهشت مي روند.

عذاب های زنان در قیامت:

زناني که موي سرخود را به نامحرمان نشان ميدهند از موهايشان آويزان مي شوند و مغزسرشان در حال جوشش است .
زنان سخن چين و دروغگو سر خوک و بدن الاغ دارند و هزاران عذاب برآن ها نازل ميشود .
زنا کاران: از فروج زناکاران آبي خارج ميشود که به آن قيح مي گويند و اهل جهنم از بوي بد آن معذّب هستند و دايم با سوزو حرارت تمام از فروج زناکاران بيرون مي آيد و آن ها را عذاب ميدهد .
همجنس بازان در تابوت هايي قرار ميگيرند که از هر شش طرف احاطه شده و آنگاه بر سر آن ها ميزنند تا درلابه لاي اين ميخ هاي فشرده شده در تابوت جاي بگيرند. ازشدّت عذاب عرقشان از سراسرتابوتها بيرون ميزند و از اين عرق ها بوي تعفّن شديدي مي آيد که ذرّه اي از آن در دنيا چهارصد ملّت را هلاک ميکند.
زني که از حق شوهرش امتناع مي ورزد را ازپستانهايشان آويزان ميکنند .
زني که شوهرش را با زبان اذيت مي کند را از زبانش آويزان مي کنند و از آب سوزان جهنم به گلوي او ميريزند.
زناني که خود را براي ديگران زينت مي کنند: خودشان گوشت تن خودشان را ميخورند .
زناني که به وضو ، طهارت لباس ، غسل جنابت و حيض اهميت نمي دهند، دست و پاي آن ها را ميبندند و مارها و عقربها برآنها مسلّط ميگردند .
زني که از راه زنا بچه به دنيا مي آورد کر و لال و کور است و درتابوتي از آتش قرارش مي دهند که مغز سرش از سوراخهاي بيني اش بيرون مي آيد و بدنش قطعه قطعه ميشود.
زني که خود را در اختيار مرد اجنبي مي گذارد، گوشت بدن او را با قيچي هاي آتشين ريز ريزميکنند .
زني که واسطه کارهاي نا مشروع و خلاف عفّت و عصمت قرارميگيرد صورت و دستهاي او در آتش ميسوزد واعضاي داخلي خودش را ميخورد .
زن خواننده و حسود: به صورت سگ ديده مي شود و آتش از نشيمنگاهش وارد و از دهانش خارج ميشود و فرشته هاي عذاب عمودهاي آتشين برسر و بدن او ميکوبند